Siyam kedisi, kendine özgü bir iletişim biçimine sahip olan, diğer kediler gibi sadece mırıldanmak yerine karşısındaki insanla da iletişim kurabilen, Güneydoğu Asya, özellikle Tayland kökenli bir kedi ırkıdır. Şu anki adı Tayland olan Siyam'da tapınaklarda beslenen bu kedi ırkı, zamanla tüm dünyaya yayılmış ve en eski kedi türlerinden biri olmuştur.

Tarihteki en eski kedi türlerinden biri olan Siyam kedileri, dünya genelinde tanınmaktadır. Rivayete göre, Siyam'daki tapınaklarda bekçilik yaparak kutsal vazoları koruduklarına inanılır. Prenseslerin yüzüklerini kuyruklarında taşıyıp düşürmeden korudukları da söylenir. 1767 yılında keşfedilen Ayudha antik kentinde, 14. yüzyıldan kalma el yazmalarında Siyam kedilerinden bahsedildiği tespit edilmiştir. Kesin olarak bilinmemekle birlikte, 1884 yılında Bangkok'ta İngiliz başkonsolosluğunun kız kardeşine Siyam kedileri hediye edilmiştir. Bu olaydan bir sene sonra da İngiltere'de Siyam kedileri görülmeye başlanmıştır. Siyam kedilerinin İngiltere'ye gelişi tam olarak bilinmemektedir. Bazı kaynaklara göre, Siyam kedisi ilk olarak 1871 yılında İngiltere'de bir sirkte gösterilmiştir. Ancak bu sirkte kötü, şeytani bir kedi olarak tanıtıldığı iddia edilmektedir.

Siyam kedisi, hayatın içinde aktif rol almak ve sahiplerinin gittiği yerlere birlikte gitmek ister. Sahibinin ona nasıl davrandığına bağlı olarak tutum sergiler. Saygı, sevgi ve sabır özelliklerinin yanı sıra saygısızlığa veya ilgisizliğe karşı küsebilirler. Ayrıca Siyam kedisinin karakteristik özelliklerinin renklerine göre değiştiğine inanılır. Fok lekeli Siyam kedisinin daha dışa dönük, mavi lekeli Siyam kedisinin daha şefkatli, çikolata lekeli Siyam kedisinin ise daha neşeli olduğu söylenir. Siyam kedileri, genellikle köpek karakterli kedi olarak da bilinirler. Sahibinin üzgün olduğunda onun yanında olur ve sahiplenicidir. Sahibine tırnaklarını çıkarmaz ve çocuklara karşı hoşgörülüdür.

Siyam kedileri dört veya daha fazla renkte doğarlar. CFA (Cat Fanciers' Association) ise resmi olarak Siyam kedisi renklerini üçe ayırır:

Mevsimlerinde bolca tüy dökme eğilimleri olduğundan dolayı günlük ölü tüylerin fırçalanarak temizlenmesi dışında önemli bir tüy bakımı yoktur. Siyam kedilerinin fiziksel yapıları olarak da:

Vücudu açık kahve ve krem rengi arasındadır. Boynunun altı ve göğsü, vücuduna oranla daha açık renklidir. Gözleri koyu mavi renkte, canlı ve parlaktır. Benekleri ise koyu kahverengi; burun, sırt ve ayaklar beneklerle aynı renktedir.

Belirgin gölgesi olmayan fildişi renkli vücut rengine sahiptir. Benekleri orta kahverengi tonlarındadır ve burnu, sırtı, pençe renkleri kırmızı-kahve ile tarçın-pembe tonları arasındadır. Fok lekeli Siyam kedisi gibi gözleri canlı, koyu mavidir. Fok lekeli Siyam kedileri ile aynı süreden beri bilinseler de önceden soluk fok lekeli siyam kedisi olarak adlandırılırken, 1950'lerde CFA tarafından farklı renkte bir Siyam kedisi türü olarak kabul edilmiştir.

1930'larda CFA tarafından tanınan mavi lekeli Siyam kedisinin vücutları mavi-beyaz tonlarında soluk renklidir. Benekleri koyu renkli; çene altı ve göğsünde beyaz gölgeleri bulunur. Gözleri koyu, canlı mavi; burun, çene ve patileri koyu maviye yakın gri tonlarındadır.

Halen nadir türlerden kabul edilen leylak lekeli Siyam kedisi, 1950'lerde CFA tarafından tanınmıştır. Vücudu buz beyazı renginde ve gölgesizdir. Buz grisi ve pembe renklerinde benekleri bulunan leylak lekeli Siyam kedisinin gözleri parlak ve canlı mavi; burun, sırt ve patileri lavanta pembesi rengindedir. Çikolata benekli Siyam kedisinin açık renkli hali de denilebilir.

Pembe renkli burun, sırt ve patileri olan albino Siyam kedisinin vücudu tamamen beyazdır. Gözleri ise diğerlerinden farklı olarak açık pembe veya mavidir.